จำได้บ่วันเพ็ญเดือนสิบสอง ตอนน้ำนองไหลเต็มตะหลิ่ง
พวกหมู่เฮาทั้งชายและหญิง สนุกกันจริงวันลอยกระทง
ไสเจ้าว่าสิฮักกันจนวันตาย ไสเจ้าว่าสิฮักกันจนชีพสลาย
ไสเจ้าว่าสิฮักอ้ายแต่ผู้เดียว คนอื่นบ่เหลียว ไสว่าสิบ่แนม
ไสเจ้าว่าสิดูแลยามป่วยไข้
ไสเจ้าว่าสิดูแลยามอ้ายเหงา
ไสเจ้าสิดูแลยามแก่เฒ่า
หรือเจ้าเว้าแค่ตอนเมา
ว่าสองเฮาสิบ่ถิ่มกัน
คำสัญญาวันลอยกระทง
คงจบลงเมื่อเจ้าหลงทาง
เจ้าลอยไปกับสายน้ำไหล
ยากต่อการไขว่คว้าเจ้าคืน
อยากให้น้องหวนคืนกลับมา
คือดั่งปลาว่ายน้ำทวนลม
หรือเจ้าบ่อยากสิดิ้นรน
ลอยเวียนวนกลับมา แม่นบ่
ไสเจ้าว่าสิดูแลยามป่วยไข้
ไสเจ้าว่าสิดูแลยามอ้ายเหงา
ไสเจ้าว่าสิดูแลยามแก่เฒ่า
หรือเจ้าเว้าแค่ตอนเมา
ว่าสองเฮาสิบ่ถิ่มกัน
คำสัญญาวันลอยกระทง
คงจบลงเมื่อเจ้าหลงทาง
เจ้าลอยไปกับสายน้ำไหล
ยากต่อการไขว่คว้าเจ้าคืน
อยากให้น้องหวนคืนกลับมา
คือดั่งปลาว่ายน้ำทวนลม
หรือเจ้าบ่อยากสิดิ้นรน
ลอยเวียนวนกลับมา แม่นบ่
ไสเจ้าว่าสิฮักกันจนวันตาย
ไสเจ้าว่าสิฮักกันจนชีพสลาย
ไสเจ้าว่าสิฮักกันแต่ผู้เดียว
ไสเจ้าว่าสิดูแลยามป่วยไข้
ไสเจ้าว่าสิดูแลยามอ้ายเหงา
ไสเจ้าว่าสิดูแลยามแก่เฒ่า
หรือเจ้าเว้าแค่ตอนเมา
ว่าสองเฮาสิบ่ถิ่มกัน
หรือเจ้าเว้าแค่ตอนเมา
ว่าสองเฮาสิบ่ถิ่มกัน ฮือๆ แม่นบ่